افتادگی پلک به حالتی می گویند که لبه پلک فوقانی به سمت پائین جابجا شده باشد که می تواند خفیف بوده و لبه پلک در بالای مردمک چشم باشد و در فرم شدید مردمک چشم را پوشانده موجب اختلال بینائی و نیز تنبلی چشم (آمبلیوپی) گردد.
افتادگی پلک می تواند مادرزادی بوده در همان ماههای اول زندگی مشاهده شود. در سنین بالاتر افتادگی پلک می تواند بعلت ضربه ها، جداشدن تاندون عضله بالا برنده پلک یا علل عصبی یا عضلانی ایجاد شود.
در صورتیکه افتادگی پلک به حدی باشد که مسیر بینایی (Visual Axis) را بپوشاند، جهت جلوگیری از تنبلی چشم باید در هر سنی تحت عمل جراحی افتادگی پلک قرار گیرد. در غیر اینصورت می تواند در سنین بالاتری جراحی شود. البته هر شش ماه یکبار باید توسط پزشک معالج معاینه شود.
عمل فوق در بزرگسالان با بیحسی موضعی قابل انجام است.
در موارد نادر افتادگی پلک می تواند به علت برخی از بیماریهای سیستمیک باشد که در اینصورت باید الزاما با متخصصین محترم مغز و اعصاب مشاوره گردد. در صورت وجود بیماری سیستمیک که منجر به افتادگی پلک شده است،بیمار باید تحت درمان دارویی قرار گیرد و در این موارد جراحی ضرورت ندارد.